işte gözyaşlarıma hakim olamadığım bir film daha. kadro, oyunculuk, senaryo... hepsi çok iyi bence. film sıkmadan kendisini izlettiği gibi düşündürüyor da. gerçekten böyle mi oluyor, bu yaşananlar doğru mu dedirtiyor. hep ötelediğimiz, beğenmediğimiz, onlar kürt, hepsi pkk diye damgaladığımız insanların birçoğuna haksızlık ettiğimizi... insanın insandan ayrı düştüğünü, kardeşin kardeşe boş yere düşman olduğunu birkez daha farkettiriyor.
filmde beni en çok etkileyen cümlelerden biri '' devletin başındakiler kavga ediyorken halk nasıl barış içerisinde yaşasın?!'' keşke birşeyler yapabilsek, keşke birbirimizi daha çok sevsek, önemsesek, kardeş olduğumuzun bilincinde olsak. doğudakinin derdi batıdakinin de derdi olsa... mutluluk hepimizin olsa...
film özeti:
Mayınların arasında, doğuda bir sınır köyü...
25 yıldır iki tarafın arasında kalan çaresiz insanlar...
Zorunlu göç uygulaması nedeniyle doğup büyüdükleri topraklardan, köklerinden ayrılmak zorunda kalan Altun aileleri, köklerinden koparak bir bilinmeze doğru yola çıkarlar.
Davut Altun, ailesiyle birlikte kaçak yollardan da olsa en kısa zamanda Norveç'e gitmeyi istemektedir. Haydar Altun ve ailesi içinse göç yolu İstanbul'a doğrudur...
Yolculuk başlamıştır...
Bitmek bilmez fıtınalardan geçip gelmiş, yollarını kaybetmiş, çaresizce bir çıkış arayan insanların, kendi güneşinden koparılmış ve geleceğin bilinmezliğinde kaybolmuş çocukların, bir göçün hikayesidir...
Her türlü ayrımcılığa ve ötekileştirmeye karşı duran, savaşın, kavganın, kendine benzemeyeni hor görmenin sorunun ta kendisi olduğunu söyleyen bu filmde anlatılan: hepimizin, memleketimizin, Türkiye'nin hikayesidir...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
sizin yorumunuzu alayım:))